جامعه در حرکت روایتی از سینما و تئاتر در ایران دهه ۹۰ است. شاید بتوان گفت هنرمندان آینه جامعه‌اند. البته، آینه جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند و آن را تجربه می‌کنند. هنرمند، اگر در جامعه‌ای که عموم شهروندان یک کشور و یک فرهنگ در آن می‌زیند زندگی کند و با توده‌های مردم هم‌سفره و همراه باشد، آینه جامعه‌ای خواهد بود که عموم شهروندان  آن را تجربه می‌کنند و به همین دلیل آینه‌ای بزرگ‌تر و تمام قد از اجتماع است. اما اگر هنرمندان یک جامعه در حصارهایی محصور شوند، جامعه‌ای خاص خود بسازند و از زندگی عموم شهروندان فاصله بگیرند، آینه‌ جامعه محدود و محصور خود خواهند بود. حال باید دید که جامعه هنری ایران به‌خصوص هنرهای نمایشی که ابعاد اجتماعی گسترده‌تری دارند، در این سال‌ها کجا زندگی می‌کنند؟ میان مردم یا جایی در اعماق محفل‌های خودمانی!

نویسنده در این اثر مجموعه پرتعدادی از فیلم‌ها و نمایش‌های ایرانی را در میانه دهه 1390 مرور کرده است، گاه با نگاهی منتقدانه و گاه با نگاهی‌ تحلیل‌گرانه. این اثر با مرورهای کوتاه از آورده‌های سینما و تئاتر ایران در این سال‌ها به مخاطب نشان می‌دهد هنرمندان ما جنب‌جوش، فراز و فرود و حرکت کدام جامعه را نشان می‌دهند، مسائلی که دنبال می‌کنند و دغدغه آن‌ها را دارند چیست و راه‌حل‌ها و تحلیل‌هایشان از این مسائل چگونه است. این اثر دربردارنده قضاوتی همه جانبه درباره سینما و نمایش ایران در دهه 90 نیست، بلکه تنها نشان‌دهنده خطی کلی است که از این آثار هنری مجموعه‌ای واحد می‌سازد.