دیالکتیک هگل

توضیحات

«دیالکتیک» اصطلاحی است که در گذشته برای توصیف روشی از استدلال فلسفی به‌کار می‌رفت که شامل نوعی روند ضدونقیض بین طرف‌های مقابل است.«دیالکتیک هگل» به روش دیالکتیکی خاصی برای استدلال اشاره دارد که فیلسوف آلمانی قرن نوزدهم، گ.و.ف هگل ، آن را به‌کار برد و همانند دیگر روش‌های «دیالکتیکی» بر روند ضدونقیض میان «طرف‌های مقابل» متکی است. اما ویژگی دیالکتیک هگل آن است که «طرف‌های مقابل» در آثار هگل به محتوای موضوع بحث او بستگی دارد، برخلاف کسی همچون افلاطون که «طرف‌های مقابل» نزد او آدم‌ها (سقراط و مخاطبانش) بودند. در این نوشته به اختصار با دیالکتیک هگل و ویژگی‌های خاص آن آشنا خواهید شد. این اثر همچون مدخلی مخاطب را با مواضع مهم بحث دیالکتیک هگل آشنا و راه را برای مطالعهٔ عمیق‌تر آثار او هموار خواهد کرد.