هنر ادبیات غیر داستانی نشان می‌دهد نوشتن جستارهای علمی و شخصی آموختنی است. ادبیات غیرداستانی (non-fiction) سهمی اساسی در توسعۀ علم و فرهنگ دارد. نوشته‌هایی که عموم مردم می‌توانند آن‌ها را به‌راحتی بخوانند و بفهمند. برخلاف نوشته‌های تخصصی که مخاطب آن‌ها صرفاً متخصصان هستند و نوشته‌های داستانی که در اغلب آن‌ها مطالب پیچیده در آرایه‌های داستانی و پی‌رنگ‌ها منتقل می‌شود. این سهم مهم و اساسی زمانی محقق می‌شود که نویسندگان بتوانند ادبیاتی غنی و پرورده ایجاد کنند و این نیازمند آموختن شیوه‌های مؤثر برای اندیشیدن و نوشتن است.

آین رند نویسنده‌ای چیره‌دست در ادبیات داستانی و غیر داستانی بود. و در عین حال در شمار زنان برجسته‌ای بود که در قرن بیستم توانستند پیوندی ستودنی میان ادبیات و فلسفه ایجاد کنند و صدایی کاملاً متفاوت را در فضای فلسفه و ادبیات به‌گوش برسانند. قرار داشتن در چنین جایگاهی او را به یکی از بهترین آموزندگان شیوه‌های کاربردی برای نوشتن متون غیر داستانی بدل کرده است. این اثر حاصل درسگفتارهای او برای دانشجویان است. به همین دلیل توأمان از سادگی، جامعیت و صمیمیتی برخوردار است که می‌تواند مخاطب را با خود همراه و او را گام به گام به جایگاه نویسنده‌ای کاربلد، که نوشته‌هایش بتواند جامعه را متأثر سازد، هدایت ‌کند.

هنر ادبیات غیر داستانی را می‌توان به همه کسانی که نویسنده هستند یا در پی نویسنده شدن توصیه کرد.